principe van elektromagnetische inductieverwarming
In 1831 ontdekte Michael Faraday elektromagnetische inductieverwarming. De basis principe van inductieverwarming is een toegepaste vorm van de ontdekking van Faraday. Het is een feit dat wisselstroom die door een stroomkring loopt de magnetische beweging van een secundaire stroomkring in de buurt beïnvloedt. De fluctuatie van de stroom in het primaire circuit gaf het antwoord op de vraag hoe de mysterieuze stroom wordt opgewekt in het naburige secundaire circuit. Faraday's ontdekking leidde tot de ontwikkeling van elektromotoren, generatoren, transformatoren en draadloze communicatieapparatuur. De toepassing ervan verliep echter niet vlekkeloos. Warmteverlies, dat optreedt tijdens het inductieverwarmingsproces, was een groot probleem dat de algehele functionaliteit van een systeem ondermijnde. Onderzoekers probeerden warmteverlies te minimaliseren door de magnetische frames aan de binnenkant van de motor of transformator te lamineren.
Warmteverlies, dat optreedt tijdens het proces van elektromagnetische inductie, kan worden omgezet in productieve warmte-energie in een elektrisch verwarmingssysteem door deze wet toe te passen.Veel industrieën hebben geprofiteerd van deze nieuwe doorbraak door inductieverwarming te implementeren.
